ذات الیمین
لغتنامه دهخدا
ذات الیمین . [ تُل ْ ی َ ] (ع اِ مرکب ) سوی دست راست . (مهذب الاسماء). جانب راست . (دهار). دست راست . براست :
هم بتقلیب تو تا ذات الیمین
تا سوی ذات الشمال ای رب ّ دین .
|| و صاحب غیاث گوید و کسانی که نامه ٔ اعمالشان بر دست راست آید و مراد از این مؤمنانند.
هم بتقلیب تو تا ذات الیمین
تا سوی ذات الشمال ای رب ّ دین .
مولوی
|| و صاحب غیاث گوید و کسانی که نامه ٔ اعمالشان بر دست راست آید و مراد از این مؤمنانند.