ذاقنةلغتنامه دهخداذاقنة. [ ق ِ ن َ ] (ع ص ) نعت فاعلی مؤنث از ذقن . || (اِ) آنچه زیر زنخ است یا سر حلقوم یا تندی حلقوم یا چنبر گردن یا فرود شکم متصل ناف . یا چاه سینه یا بالای شکم . ج ، ذواقِن .
