ذو

ذو. (ع اِ) با. خداوند. صاحب . دارا. مالک . یقال فلان ذوکذا؛ ای صاحبه . (مهذب الاسماء). ذوالجلال و الاکرام . ذوذوابة. ذواربعة اضلاع . ذوحب . ذونسب . ذوفن . ذوفنون . ذوالریاستین . ذوالأثر.و در حالت نصب ذا و در حال جر ذی آرند و تثنیه ٔ آن ذوان ، ذَوَین و ج ِ آن ذَوُون و ذَوَین : جائنی ذومال ،رایت ذامال ، مررت بذی مال . و تانیث آن ذات باشد. و چون همگی لازم الاضافه باشند از آنرو جز ذوا و ذَوی و ذَوُو و ذَوی در کلام نیاید. || الذی . آن چنان کسی که . آن چنان چیزی که . آنکه . آنچه :
فأن الماء ماء ابی وجدی
و بئری ذوحفرت و ذوطویت .
|| یکی از مقولات عشر ارسطو.مرادف له . جده . ملک .