ترجمه مقاله

ذوالاوتاد

لغت‌نامه دهخدا

ذوالاوتاد. [ ذُل ْ اَ ] (اِخ ) خداوند میخها. دارای مسمارها. لقب فرعون موسی در قرآن : و فرعون ذوالاوتاد. (قرآن 12/38) و گویند از اینرو بدو ذوالاوتاد گفته اند که وی نخستین کس است که مردم را به چارمیخ می کشید.
ترجمه مقاله