ذوالحیةلغتنامه دهخداذوالحیة. [ ذُل ْ ح َی ْ ی َ ] (اِخ ) لقب پادشاهی اساطیری که هزار سال عمر یافت موسوم به ضحاک و بر دوش او دو مار رسته بود. رجوع به ضحاک و آک و بیور شود.