ذوالسهملغتنامه دهخداذوالسهم . [ ذُس ْ س َ ] (اِخ ) لقب معاویةبن عامر ضبّی ، از آنروی که بهره و سهم خویش به اصحاب خود می بخشید. و در حاشیه ٔ المرصع خطی بنقل از ابن الکلبی نام او معویةبن عامربن ربیعةبن عامربن صعصعة آمده است .
