ذوبقر

ذوبقر. [ ب َ ق َ ] (اِخ ) وادیی است میان اخیله و حمای ربذة. شاعر گوید:
اناخ بذی بقر برکة
کان علی عضدیه کتافاً.

(از المرصع ابن الاثیر).