ذوبوان
لغتنامه دهخدا
ذوبوان . [ ب ُ ] (اِخ ) موضعی است به نجد در شعرو گفته اند که مراد شاعر بوانه بوده است و ها را برای قافیة سقط کرده است . (مراصد الاطلاع ). زفیان گوید:
ماذا تذکرت من اَلأَظعان
طوالعاً من نحو ذی بوان .
ماذا تذکرت من اَلأَظعان
طوالعاً من نحو ذی بوان .