ذوجنبتینلغتنامه دهخداذوجنبتین . [ جَم ْ ب َ ت َ ] (ع ص مرکب )صاحب دو جنبه . صاحب دو طرف . صاحب دو جانب . صاحب دو روی . (کار، امر). دوطرفة. دوجانبه . دورویه . دوروی .
