ذوطی
لغت‌نامه دهخدا
ذوطی . (اِخ ) نام موضعی است میان مکه و مدینة بنزدیکی مکه و در تاریخ طبری ترجمه ٔ بلعمی در ذکر خبر صلح حدیبیة آمده است : چون به نزدیکی مکة رسیدند به جایگاهی که آن را ذیطی خوانند مردم مکه همه با سلاح پیش وی آمدند و گفتند اگر حرب باید کردن حرب کنیم و او را بمکة اندر نگذاریم .
