ذؤاب . [ ذُ آ ب ] (اِخ ) ابن ربیعة الاسدی یکی از شجعان عرب قاتل عتیبةبن الحرث بن شهاب الیربوعی . (عقدالفرید ص 100 و ص 101. و البیان والتبیین جزء ص 16 و ص 19).

ذؤاب

ذهیل

ذوهمان

بشر

ذوالجدین

حاجز

افنون تغلبی

ساریةاللیل

ذوات الرایات

قنبلة

حارث

ملاقی

کج کارد

حوریا

که او

چقابل

غایس

لغت‌نامه دهخدا