رابینو

رابینو. [ ن ُ ] (اِخ ) در سال 1877 م . تولد یافت . از سال 1903 تا 1905م . (از 1272 تا 1284 شمسی ) نماینده ٔ کنسولی بریتانیا در کرمانشاه و از سال 1906 تا 1912 نایب کنسول آن دولت در رشت بود و پس از جنگ جهانی اول نیز یک چند در شهرهای ازمیر و قاهره خدمت کرد. سپس سالهای بازنشستگی را تا آغاز جنگ جهانی دوم در کشور فرانسه بسر برد و در آنجا بمطالعه و نوشتن مقاله در مجلات علمی پرداخت . در گیرودار جنگ برای انجام دادن مأموریتی به انگلستان فراخوانده شد و روز 26 سپتامبر 1950 در پاریس وفات یافت . رابینو علاوه بر اینکه کتاب و رسالات متعددی درباره ٔ نباتات و تجارت سه ایالت گیلان و مازندران و استرآباد منتشر ساخته در سالهای آخر عمر رساله ای بزبان انگلیسی راجع به سکه های ایرانی (دو جلد) فراهم آورد که چندی پیش با همت و سرمایه ٔ بانک ملی ایران انتشار یافت و نیز فهرستی از اسامی و عناوین مأموران سیاسی انگلستان در ایران و ایران در انگلستان (تا سال 1945) در لندن بطبع رسانید، یکی دیگر از آثار او بنام «دودمان علوی » درباره ٔ سلسله های محلی مازندران به فارسی ترجمه و نشر شده است . و نیز کتاب «سفرنامه مازندران و استرآباد» وی به فارسی برگردانده شده است .