راحت جان
لغتنامه دهخدا
راحت جان . [ ح َ ت ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) شادی روح . (آنندراج ). آسایش روان :
ای جفت دل من ، از تو فردم
وی راحت جان ز تو بدردم .
و رجوع به راحة شود.
ای جفت دل من ، از تو فردم
وی راحت جان ز تو بدردم .
سوزنی .
و رجوع به راحة شود.
