راسبی

راسبی . [ س ِ ] (اِخ ) عبداﷲبن محمد مکنی به ابومحمد. از مشاهیر فضلای عارفان اواسط قرن چهارم هجرت و مولد و مسکن و مدفن او بغداد بوده و زمان مقتدر (متوفی 320 هَ . ق .) و چند خلیفه عباسی بعد از او را درک کرد. از کلمات اوست که در شرح محبت گفته : المحبة اذا ظهرت افتضح فیها المحب و اذا کتمت قتل المحب . وی در سال 367 هَ . ق . درگذشت . (ریحانة الادب ).