راست پیوند
لغتنامه دهخدا
راست پیوند. [ پ َ / پ ِ وَ ] (ص مرکب ) که پیوند راست دارد. که پیوند دور از کژی دارد. که پیوند و اتحاد با صداقت همراه دارد. || (اِ مرکب ) پیوند راست . پیوند استوار. پیوند تؤام با صداقت :
نگه کرد قیدافه سوگند اوی
یگانه دل و راست پیوند اوی .
نگه کرد قیدافه سوگند اوی
یگانه دل و راست پیوند اوی .
فردوسی .