راست کرداری

راست کرداری . [ ک ِ ] (حامص مرکب ) عمل راست کردار. درستکاری . صحت عمل . راستکار بودن :
چون در او بود راست کرداری
خواب او گشت قفل بیداری .

اوحدی .

و رجوع به راست کردار شود.