رامش جویلغتنامه دهخدارامش جوی . [ م ِ ] (نف مرکب ) مخفف رامش جوینده . آنکه طالب خوشی و شادی است . بمجاز، خوش گذران . عشرب طلب . شادی جوی . طرب جوی . || آرامش طلب .آرامش جوی . استراحت طلب . آرامش خواه . مقابل آشوب طلب .
