رامش پذیر
لغتنامه دهخدا
رامش پذیر. [ م ِ پ َ ] (نف مرکب ) مخفف رامش پذیرنده . شاد. مسرور. خوشحال . پذیره ٔ رامش . قبول کننده و برتابنده ٔ طرب و عشرت . ملایم . بارامش :
انوشه بزی شاد و رامش پذیر
که بخت بداندیش تو گشت پیر.
انوشه بزی شاد و رامش پذیر
که بخت بداندیش تو گشت پیر.
فردوسی .