راه آور

راه آور. [ وَ ] (ن مف مرکب ، اِ مرکب ) مخفف راه آورده و راه آورد. ره آورد. سوغات و ارمغان و هدیه و هر چیزی که چون شخصی از جایی و از سفری بازآید برای کسی بیاورد اگر همه قصیده ٔ شعر باشد. (ناظم الاطباء) (از برهان ).
- راه آور دادن ؛ سوغاتی دادن . راه آورد دادن : تعریض ؛ راه آور دادن . (یادداشت مؤلف ).