راه گشادن

راه گشادن . [ گ ُ دَ ] (مص مرکب ) راه گشودن . مقابل راه بستن . (ارمغان آصفی ). بازکردن راه . گشادن راه . پیدا کردن راه :
اگر گاه مازندران بایدت
مگر زین نشان راه بگشایدت .

فردوسی .

بکف عنان دو طوفان نگاه نتوان داشت
چون راه گریه گشادم در فغان بستم .

کلیم کاشانی .

جای فریاد و استغاثه و آه
فکر آشفته را گشادم راه .

ملک الشعراء بهار.

|| پدید آوردن راه و طریقت و شریعت خاص :
ولیکن جز امین سر یزدان
کسی این راه را بر خلق نگشاد.

ناصرخسرو.