رباجة

رباجة.[ رَ ج َ ] (ع اِمص ) گولی و سستی و کندی خاطر. (آنندراج ) (منتهی الارب ). اسم از تربّج ، بمعنی کندذهنی . (از متن اللغة) (ناظم الاطباء). و رجوع به تربّج شود.