رباطی
لغت‌نامه دهخدا
رباطی .[ رُ ] (اِخ ) محمدبن مضربن معن مروزی رباطی ، مکنی به ابومضر. صاحب اخبار و حکایات . وی را از اینروی رباطی نامیده اند که در مرو در رباط عبداﷲبن مبارک ساکن شد و از علی بن حجر روایت شنید. ابوعمر ضریر نیشابوری از او روایت دارد. (از اللباب فی تهذیب الانساب .).
