رباعیات

رباعیات . [ رَ ] (ع اِ) ج ِ رَباعیة، بمعنی چهار دندان که میان دندان ثنایا و انیاب باشد. (از متن اللغة) (از اقرب الموارد) (از منتخب اللغات ) (از غیاث اللغات ). چهار دندان که از پس ثنایا بود. (مهذب الاسماء). || ج ِ رَباعیة، بمعنی حیوانی که دندانهای رباعی را افکنده باشد. (از متن اللغة). || ج ِ رَباع . (منتهی الارب ). رجوع به مفردهای کلمه شود.