رباعی
لغتنامه دهخدا
رباعی . [ رَ ] (اِخ ) ابراهیم بن احمدبن حسن مکنی به ابواسحاق . از فقهای داودیان . وی در نیمه ٔ اول قرن چهارم هجری میزیسته و در مصر درگذشته است . کتاب الاعتبار فی ابطال القیاس از اوست . (یادداشت مرحوم دهخدا). رجوع به ابواسحاق ابراهیم بن ... شود.
