ربانیون
لغتنامه دهخدا
ربانیون . [ رَب ْ با نی یو ] (ع ص نسبی ، اِ) ج ِ ربانی . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (ترجمان القرآن ) (مهذب الاسماء). عبرانیه ٔ معرب است زیرا عرب آن را نمیشناسد. (از حاشیه ٔ تاج العروس ، ذیل رهبان ). و رجوع به ربانی و رب شود.
