ترجمه مقاله

رباوة

لغت‌نامه دهخدا

رباوة.[ رُ وَ ] (ع اِ) رَباوة. رِباوة. زمین بلند. (از متن اللغة) (از اقرب الموارد). رجوع به رَباوة شود.
ترجمه مقاله