ربضةلغتنامه دهخداربضة. [ رُ ب َ ض َ ] (ع ص ) مرد اشکنه ساز. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || مجروح و مقتول . || به روی خوابیده . (ناظم الاطباء).