ربض

ربض . [ رُ ب ُ ] (ع ص ) رجل ربض عن الحاجات ؛ مرد مانده از حاجات . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || (اِ) ج ِ رَبوض ، در معنی درخت بزرگ سطبر فراخ شاخها. (منتهی الارب )(آنندراج ). رجوع به ربوض شود. || زن و اهل خانه از زن و مادر و خواهر. (غیاث اللغات ) (از ناظم الاطباء). زوجة. (اقرب الموارد). زن مرد. (منتهی الارب ). و رجوع به رَبَض و رُبْض و رِبْض [ رِ ] شود.