ربغلغتنامه دهخداربغ. [ رَ ] (ع مص ) آرام گرفتن و ثبات ورزیدن قوم در مال و نیکی و نعمت . (از ناظم الاطباء). آرام نمودن و ثبات ورزیدن در مال و نیکی و نعمت . (آنندراج ) (منتهی الارب ). || اقامت کردن . (اقرب الموارد).
