ربقة

ربقة. [ رَ ق َ ] (ع اِ) رِبْقة. هر گوشه و عروه از ربق . ج ، رِباق ، رِبَق . جج ، اَرباق . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). یک گوشه از ربق . ج ، ربق ، رباق ، ارباق . (منتهی الارب ) (آنندراج ). و رجوع به رِبْقة شود. ریسمان که در گردن بره و بزغاله بندند. (دهار). || حلقه ٔ رسن که در گردن ستور بندند. (آنندراج ). حلقه ٔ رسن . (غیاث اللغات ) (منتخب اللغات ) (صراح اللغة). و رجوع به رِبْقة شود.
- ربقه ٔ اطاعت ؛ رشته ٔفرمانبرداری .