ربن

ربن . [ رَ ب َ ](اِخ ) یا ربن طبری ، علی بن ربن طبری . مؤلف کتاب امثال و جز آن است . (منتهی الارب ). صفا در ضمن بحث از پدر وی گوید: بهرحال در تاریخ طبری هنگامی که ذکر پسر این دانشمند یعنی علی رفته از او به صفت نصرانی یاد شده و علی بن زید بیهقی گفته است که او از کتّاب شهر مرو و با همتی رفیع و عالم به انجیل و طب بوده و تفسیر ربن «المعلم العظیم » است . وی دبیر مازیاربن قارن بود و چون مازیار در 224 هَ . ق . بدست لشکریان عبداﷲبن طاهر اسیر و تسلیم کسان معتصم گردید او بخدمت خلیفه درآمد. (از تاریخ علوم عقلی در تمدن اسلامی ص 60).