ربوبی

ربوبی . [ رَ بی ی / بی ] (از ع ، ص نسبی ) نسبت به رب . (المنجد). منسوب الی رب علی غیر قیاس . (ازآنندراج ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). خدایی . الهی .منسوب به رب بدون قیاس ، یا به ربوبیت و باء فتحه داده شده است چنانکه در بصری است . (از اقرب الموارد).
- علم ربوبی ؛ علم خدایی .