ربوعلغتنامه دهخداربوع . [ رُ ] (ع اِ) ج ِ رَبْع. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). ج ِ رَبْع، بمعنی سرای . (آنندراج ). رجوع به رَبْع شود.