ربیونلغتنامه دهخداربیون . [ رِب ْ بی یو ] (ع اِ) ج ِ رِبّی (در حالت رفع)، و هم الوف من الناس . قال اﷲ تعالی :و کَاءَیِّن ْ من نبی قاتل معه ربیون کثیر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). و رجوع به رِبّی و ربیین شود.
