رتباءلغتنامه دهخدارتباء. [ رَ ] (ع ص ، اِ) شتر ماده ٔ ثابت در سیر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از تاج العروس ). ناقه ٔ راست رونده در سیر خود. (از اقرب الموارد). || آنکه همه شب رود. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ).
