رثع
لغتنامه دهخدا
رثع. [ رَ ث َ ] (ع اِمص ) حرص و طمع سخت . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (تاج المصادر بیهقی ) (ناظم الاطباء): فیه رَثَع و جشع؛ ای دناءة و حرص . (اقرب الموارد). ناکسی و فرومایگی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). حرص و شره شدید داشتن . (از اقرب الموارد).
