رج
لغت‌نامه دهخدا
رج . [ رَ ] (اِ) صف . رسته . رده . رجه . قطار. (ناظم الاطباء). ردیف . راسته . رگه . مردف . (یادداشت مرحوم دهخدا). رژه :
نه در بذل تو ذل امتناعست
نه در بِرّ تو رج ّ انتظار است .
یک رج آجر و یک رج خشت ؛ یعنی یک ردیف آجر. یک ردیف خشت . (یادداشت مرحوم دهخدا). از یک رج پله های سنگی بالا رفتند؛یعنی از یک ردیف . (از یادداشت مرحوم دهخدا).
- رج بستن ؛ رده بستن . صف زدن . صف بستن .
- رج شدن ؛ قطار شدن . ردیف شدن . منظم شدن .
- رج کردن ؛ مردف کردن . قطار کردن . (یادداشت مرحوم دهخدا).
|| منتظم . منتسق : کج می گوید اما رج میگوید. (یادداشت مرحوم دهخدا). || ریسمان . ریسمان بنایی . ریسمانی که روی آن رخت آویزند.(از فرهنگ فارسی معین ).
نه در بذل تو ذل امتناعست
نه در بِرّ تو رج ّ انتظار است .
مسعودسعد.
یک رج آجر و یک رج خشت ؛ یعنی یک ردیف آجر. یک ردیف خشت . (یادداشت مرحوم دهخدا). از یک رج پله های سنگی بالا رفتند؛یعنی از یک ردیف . (از یادداشت مرحوم دهخدا).
- رج بستن ؛ رده بستن . صف زدن . صف بستن .
- رج شدن ؛ قطار شدن . ردیف شدن . منظم شدن .
- رج کردن ؛ مردف کردن . قطار کردن . (یادداشت مرحوم دهخدا).
|| منتظم . منتسق : کج می گوید اما رج میگوید. (یادداشت مرحوم دهخدا). || ریسمان . ریسمان بنایی . ریسمانی که روی آن رخت آویزند.(از فرهنگ فارسی معین ).
