ترجمه مقاله

رجاحة

لغت‌نامه دهخدا

رجاحة. [ رُج ْ جا ح َ ] (ع اِ) بانوج . (ناظم الاطباء)(منتهی الارب ). بانوج ، و آن ریسمانی است که از جای بلندی یا شاخ و در درختی آویزند و زنان و دختران بر آن نشسته در هوا آیند و روند. (آنندراج ) (از اقرب الموارد). تاب . و رجوع به تاب و ارجوحه و رُجاحة شود.
ترجمه مقاله