رجاحتلغتنامه دهخدارجاحت . [ رَ ح َ] (از ع ، اِمص ) رجاحة. فضیلت و برتری . (ناظم الاطباء) : باآنچه ملک عادل انوشیروان کسری بن قبادرا سعادت ذات ... و رجاحت عقل ... حاصل است می بینم که کارهای زمانه میل به ادبار دارد. (کلیله و دمنه ).
