رجعةالقهقری

رجعةالقهقری . [ رَ ع َ تُل ْ ق َ ق َ را ] (ع اِ مرکب ) به جانب پاشنه ٔ خود رفتن چنانکه رو بسوی مغرب کرده بطرف مشرق رفتن ، چه قهقری بر وزن فعللی و قهقره بر وزن زلزله مصدر است به معنی پس پای رفتن . (غیاث اللغات ) (آنندراج ) (از صراح اللغة) (از مجمعالبحار).