رجغکلغتنامه دهخدارجغک . [ رَ غ َ] (اِ) آروغ و بادی که از راه گلو برآید، و رجک و رچک نیز گویند. (برهان ) (ناظم الاطباء). آروغ . (جهانگیری ). آروغ نیز گویند و آن بادی باشد که از راه گلو برآید. (آنندراج ). و رجوع به رجک و رچک و رجعک شود.
