رجم

رجم . [ رَ ] (ع اِ) امری که حقیقت آن معلوم نشود. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ). و قولهم : صار رجماً؛ یعنی آگاه نشد بر حقیقت امر آن . (ناظم الاطباء).
- رجم بالغیب ؛ از روی گمان و ظن و بدون برهان . (ناظم الاطباء).
|| خلیل . || ندیم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (اقرب الموارد). || عیب . || دشنام . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ). || سنگسار. (ناظم الاطباء) (یادداشت مرحوم دهخدا). سنگباران . (یادداشت مرحوم دهخدا). || راندگی . (ناظم الاطباء). || برادر. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (آنندراج ). و رجوع به رَجَم شود. || اسم چیزی که بدان پرتاب کنند. ج ، رُجوم . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || لعنت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || غیب . (منتهی الارب ) (تاج العروس ). || جدایی . (منتهی الارب ) (آنندراج ).