رجم شیطان
لغت‌نامه دهخدا
رجم شیطان . [ رَ م ِ ش َ / ش ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) رجم شیاطین . رجم دیو. راندن شیطان . (آنندراج ) (غیاث اللغات ). نوعی از ستاره باشد شعله مانند که ملایک بدفع شیاطین از آسمان می اندازند و نزد حکما بخارات بورقی است که به کره ٔ ناری مشتعل می شود. (منتهی الارب ) (غیاث اللغات ) :
تیرش که دستان ساخته زو رجم شیطان ساخته
عقرب ز پیکان ساخته تنین ز سوفار آمده .
کز بیم رجم برنشود دیو بر فلک
وز بهر عیب کم طلبد اعور آینه .
- رجم شهاب شدن شیطان ؛ رانده شدن وی :
بدعت ز روی حادثه پشت هدی شکست
شیطان خلاف قاعده رجم شهاب شد.
تیرش که دستان ساخته زو رجم شیطان ساخته
عقرب ز پیکان ساخته تنین ز سوفار آمده .
خاقانی .
کز بیم رجم برنشود دیو بر فلک
وز بهر عیب کم طلبد اعور آینه .
خاقانی .
- رجم شهاب شدن شیطان ؛ رانده شدن وی :
بدعت ز روی حادثه پشت هدی شکست
شیطان خلاف قاعده رجم شهاب شد.
خاقانی .
