ترجمه مقاله

رحب

لغت‌نامه دهخدا

رحب . [ رَ ] (ع ص ) رُحاب . فراخ و گشاد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). فراخ .(آنندراج ) (دهار) (مهذب الاسماء) (از اقرب الموارد).رجوع به رُحاب شود. || (اِ) ج ِ رَحْبة و رَحَبة. (ناظم الاطباء). رجوع به رَحَب و رحبة شود.
- رحب الباع و الذراع و رحیبهما ؛ سخی . (اقرب الموارد).
- رحب الذراع بالامر ؛ آنکه در برابر کاری پر توان و طاقت باشد. (از اقرب الموارد).
- رحب الصدر ؛ پرتحمل . پروقار. (از اقرب الموارد).
- رحب الفهم ؛ آنکه خِرد وسیع دارد. (از اقرب الموارد).
ترجمه مقاله