رخت برنهادن
لغت‌نامه دهخدا
رخت برنهادن . [ رَ ب َ ن ِ / ن َ دَ ](مص مرکب ) گرد آوردن و نهادن بنه و اسباب . بمجاز، آماده ٔ سفر و رحلت شدن . آماده ٔ مرگ گشتن :
بدو گفت ما برنهادیم رخت
تو بگذار تابوت و بردار تخت .
بدو گفت ما برنهادیم رخت
تو برخیز اکنون بپرداز تخت .
بدو گفت ما برنهادیم رخت
تو بگذار تابوت و بردار تخت .
فردوسی .
بدو گفت ما برنهادیم رخت
تو برخیز اکنون بپرداز تخت .
فردوسی .
