رخنه گشتن

رخنه گشتن . [ رَ ن َ / ن ِ گ َ ت َ ] (مص مرکب ) سوراخ گشتن . سوراخ شدن . شکاف برداشتن . رخنه شدن :
زآن نکرد آهنگ شیر شرزه از بیم سنانش
رخنه گشتی چرخ و جستی برج شیر از آسمانش .

فرخی .

در عافیت آبادت از رخنه درآمد غم
پس رخنه چنان گشتی کآباد نخواهی شد.

خاقانی .