رخوگر

رخوگر. [ رَ گ َ ] (ص مرکب ) رفوگر. (ناظم الاطباء). رفوگر که رکوگر نیز گویند. (از شعوری ج 2 ص 5). اما ظاهراً مصحف آن یا لهجه ای از آن باشد.