ردک
لغتنامه دهخدا
ردک . [ رَ دَ / رَ ] (ع اِ) فعل آن نیامده و مستعمل از آن جاریة رودکة و مرودکة است . (منتهی الارب ). فعل آن نیامده و مستعمل از آن جاریة رودکة و مرودکة دختر نوجوان خوب صورت و غلام رودک و مُرَوْدَک کودک نوجوان خوش شکل است . (آنندراج ).