رزان
لغت‌نامه دهخدا
رزان . [ رِ ] (نف ) مخفف ریزان . ریزنده . (ناظم الاطباء). صیغه ٔ فاعل از ریختن به معنی ریزنده . (از شعوری ج 2 ص 12) :
کاندران خشک بیابان تو رزان چشمه ٔ حیوان
دو هزاران گل خندان ز دل خار برآید.
کاندران خشک بیابان تو رزان چشمه ٔ حیوان
دو هزاران گل خندان ز دل خار برآید.
مولوی (از آنندراج ).
