رزق بخشلغتنامه دهخدارزق بخش . [ رِ ب َ ] (نف مرکب ) روزی بخش . روزی رسان . رزق رسان . کنایه از خداوند : نان من بی میانجی دگران تو دهی رزق بخش جانوران .نظامی .
